ون بوکهولد ه جونیور

بیا مانا جان این هم یه عکس دیگه از جونیور. مال همین امروزه.
ب

بعضی وقتها دچار تناقض میشم. بهاره امروز و بهاره پارسال همین موقع خیلی باهم فرق میکنن. اصلا هیچ شباهتی بین شون نیست.

همین فعلا.

وقت سرخاروندن نیست. زندگی با سرعت درحال تغییره. وقتی پسرک میخوابه تازه سختره. باید ببینم که برم سریع یه چیزی بخورم که از گشندگی هلاک نشم، یا برم دستشویی. تخت خواب رو درست کنم، یا لباسام که مدال شیر بالا آورده داره رو عوض کنم یا لکه لباسای پسرک رو بگیرم یا اینکه یه دست رخت بریزم تو ماشین یا رختهایی که چند روز پیشها شستم رو تا و جمع کنم. یا اینکه برم تو آشپزخونه و ماشین رو خالی کنم و ظرفهای کثیف روی کانتر رو بچینم توش. شام هم که حتی نمیشه فکرشو کرد. در همین هیری ویری هم پسرمون بیدار میشه بدون اینکه من کاری از پیش برده باشم.
خلاصه اگه انتظار افکار روشن فکرانه دارین فکر نکنم اینجا تا مدتها چیزی پیدا نخواهد شد

البته دستاورد و اکتشافات جدید هم بعضا پیش میاد. مثلا تازگی ها کشف کردم کلید موفقیت در تمیز کردن لباسهایی که در اثر انفجار پوپ پوپی میشن لکه گیریشون در اسرع وقت. !!!!

این هم مسبب تغیرات

من در این مدت که ننوشتم بچه شیر نمی دادم. یه دست سرما خوردم، بد فنقل از من وا گرفت و دستمون بند بود. حالا خوشبختانه حال دوتایی مون خوبه.
خدا این مادرها رو نگه داره. این مدته مامانم به نوه و دختر داری مشغول بوده. دعاشم برسه به شیدا که با تاکید و تکرار فراوان قانعمون کرد که جای دور نریم و در همین دهات خودمون و نزدیک مادر و خانواده بمونیم.

زندگی سرشار از توالی شیر دادن و به بچه رسیدنه. اون وسطها هم مقداری رخت شستن و لکه گیری و الخ صورت میگیره. کلا وقت سر خاراندن نیست. واقعا مادرها قبل از پوشک یکبار مصرف و اسپریها لکه بر چطوری از عهده بر می امدن؟

پسرک دست راستشو هفته پیش تو حموم کشف کرد. یک روز هم چشماش چپ بود از به دست تازه کشف شدش نگاه کرد. این هفته هم دست چپش کشف شد.

همین ... بعدا میام بقیه ماجرای زایمان رو مینویسم.