می نویسم که ثبت بشم از نظر کلا و این حرفها

خواهرمون شین گفته بنویس که این لحظات رو ثبت بشه..این هم منم در حال ثبت شدن.

یک عدد بهارهء نگران:

ساعت شش صبحه، از حدودهای 4 تو تخت غلط خوردم. نگرانم. لیست کارهایی که باید تا 2 ماهه دیگه تموم شه رو چند بار تو ذهنم مرور کردم. دو روز پیش خونه خریدیم. چند هفته گذشته درگیر کارهای خونه بودیم. اصولا ما کلا مدلمون اینطوریه. همه کارهای مهم زندگی مون رو با هم میکینم.

دوباره تو ذهنم کارهایی که باید انجام بشه رو مرور میکنم. رنگ اتاق بچه در اولین فرصت که اگه قراره بویی ، گازی چیزی داشته باشه بره. (.....حالا بماند که ما کلا چطوری به این زودی رنگ انتخاب کنیم). تخت و کمد بچه رو چیکار کنیم؟ بعد از یک ماه تحقیق و تفحص بلاخره یه چیزی انتخاب کرده بودیم که در تحقیقیات آخریه متوجه شدیم که ای دل غافل نود در صد مبلمان بچه و (هر مبلمانی) رنگ ، پولیش هایی داره که برای نوزاد خوب نیست (کلا رنگ و پالیش برای هیچ سنی خوب نیست مگر اینکه کم وی او سی یا بدون وی او سی* باشه). ایضا چسبی که تو نؤپان استفاده میشه فورمایدروهاید داره که اون هم خوب نیست. آپشن ها سالم خیلی محدوده و میشه مبلمان تمام چوب با رنگ یا پولیش آب یا طبیعی که فقط چند تا از مارکهای فانتزی و سوسول انگیز دارن و دو سه برابر قیمتشه ( متاسفانه کلا اینجا تلاش درجهت سلامتی و ارگانیک بودن سوسول بازی حساب میشه!). حالا ما کلا ضد مادیات و ضد کپیتالیستی هم هستیم که خودش تصمیم گیری رو سختر میکنه.. ..... ...

آه... تو این دنیای پر از آلودگی ( هم فیزیکی هم غیر فیزیکیش) و خطر من چطوری قراره بهترین و سالمترین تصمیمها رو بگیرم؟ چطوری قراره از یه بچه روسالم نگه دارم و ازش نگهداری کنم.

لیستم هنوز ادامه داره...سرم داره گیج میره...


همین

*= Low-VOC or no-VOC